viernes, noviembre 12, 2010

Mi semana inedita

Otro año más el In-Edit, un festival en mayúsculas, pasó, y que rápido pasó! fueron 10 días visto y no visto... A los cinéfilos-melómanos los días se nos hicieron cortos, nos faltaron días para ver más...
Ya van 8 ediciones y la legión de adictos al In-Edit va creciendo año tras año, si no mirar el número de películas que han acabado con entradas agotadas días antes, como si de un concierto se tratase...
Si es que gracias a ellos nuestra cultura musical crece y se enriquece, poder disfrutar de conciertos que tu ni habías nacido, disfrutar de estar en la intimidad de tus músicos preferidos mientras componen, en fin, que disfrutamos de lo lindo y que el año se nos va a hacer largo esperando la siguiente edición.

Mi In-Edit selección ha sido:

Only the Strong Survive: A Celebration of Soul
Keep on'Rockin
The last Poets
Soul Train
Coming Back For More (Sly)
The White Stripes
When you're Strange (The Doors)
Tom Zé

Con Soul Train y Keep on'Rockin te daban unas ganas enormes de bailar, se te iban los pies solos...

Con Only The Strong...y Coming Back... salías con el corazón encogido, músicos que no han sido reconocidos en su momento y que han caído en el olvido, o que están en la ruina porque sus managers se lo han robado todo... Verse así cuando han compuesto canciones que han cambiado la vida de muchos...es una pena...
Tom Zé es un personaje de lo más entrañable...



Ala a disfrutar de uno de los miles de videos que hay de Soul Train, no os perdáis el solo del batería hacia el minuto 4:50! Buenísimo!
Que afortunados los que vivieron esa época en vivo y en directo....


Toronto, 1969

No os gustaría haber estado en este concierto? Chuck Berry, Jerry Lee Lewis, Little Richard, Bo Diddley,... Yo lo cambio por cualquier otro festival actual...

2 comentarios:

Magic Pop dijo...

Sens dubte un concert fantàstic amb un cartell tant bo com coherent al que m’hagués agradat estar-hi abans que molts dels festivals actuals, sobretot d’aquells tumults de masses enfocats a la diversió de barra amb no importa quin soroll estrident “indie”de fons. Ja tenia ganes de deixar un comentari a aquest bloc que visito sovint per llegir magnífica informació tractada amb bon criteri i el teu encertat parer. Per molts anys!.

Salutacions
Àlex

myr dijo...

Ondia! Moltíssimes gràcies pel teu comentari, m'he posat vermella i tot...

P.D. Ja tens tota la raó, no entenc ni entendré la gent que va a un concert i/o festival a agafar la papa i no s'enteren de res que han vist, és que a sobre els hi surt bastant cara la festa... Però clar llavors no podran dir que van estar en tal festival o tal concert...

Salut!!!